लीलाराज दाहालका दुई गजल
गजल — १बिनाकसुर सभा छली भाग्नु हुन्न भाइकान नछामी हल्लापछि लाग्नु हुन्न भाइ आफूले चाहिँ के दिएँ सोच्नुपर्छ सधैँहरेक चीज माटोसँगै माग्नु हुन्न भाइ धैर्यताको बाँधलाई थुनी राख्नुपर्छबेहोसीमै आत्तिएर जाग्नु हुन्न भाइ आफन्त त सधैँभरि आफ्नै रहन्छ निमित्र छोडी रिपूतिर लाग्नु हुन्न भाइ ‘लीला’ गर्न सधैँभरि छुट छँदै छ तमर्यादाको पर्खालचाहिँ नाघ्नु हुन्न भाइ । गजल — २उज्यालोले भित्र मुटु जल्छ कसैकोसमयले नै हुलिया बदल्छ कसैको जित्छु भन्ने चाहना लिई